Μαθράκι
Έχει έκταση 3τ.χλμ. και ψηλότερη κορυφή το Μεροβίγλι (155μ. ύψος). Βρίσκεται Δ της Κέρκυρας και απέχει 4 ν.μ. από το Ακρωτήρι Αρίλα. Πρόκειται για ένα σύμπλεγμα νησιών, που αποτελείται από το νησί Μαθράκι και τα ακατοίκητα νησιά Διάπολο, Διακοπό. Γραβιά και τις βραχονησίδες Κολόμπρι, Τραχιά, Πλατιά και Καράβι. Η νήσος Μαθράκι έχει λιμάνι τις Πλάκες στα Α. με μια αχανή αμμουδιά 3 χλμ., το Πορτέλο.
Το νησί έχει πυκνή βλάστηση, διάσπαρτους μικρούς οικισμούς (Πάνω Μπάντα στη Ν. περιοχή, Κάτω Μπάντα, στα Β., και Μπενάτικα), που συνδέονται μεταξύ τους με γραφικά μονοπάτια. Έχει παραλίες με ψιλή άμμο και περιτριγυρίζεται από υφάλους, σκοπέλους και βραχονησίδες. Η φύση μοιάζει πολύ με την Ερείκουσα καθώς απαντά η ίδια βλάστηση.
Άλλες θέσεις ιδιαίτερου φυσικού κάλλους στα Δ. είναι ο όρμος Φύκι, με αμμουδερή παραλία 3χλμ., η νησίδα Τραχιά, που χρησιμοποιούταν ως λατομείο, ο Κόντρακας, παλαιό λιμάνι με γραφικό οικισμό και ο όρμος Απιδιές, ψαρολίμανο και παλιό λιμάνι και παραλία, η παραλία Αρβανίτικο στα Ν., η αμμουδιά Πορτέλο στα Α., το ακρωτήρι Σάκκι.
Οι κάτοικοι γρήγορα εγκατέλειψαν τη θάλασσα για να ασχοληθούν με τη γεωργία και μετέτρεψαν το νησί σε αμπελώνα ενώ παράλληλα καλλιεργούσαν σιτοφόρους αγρούς. Παλαιότερα ασχολούνταν και με το εμπόριο ανάμεσα στην Κέρκυρα και τους Άγιους Σαράντα της Αλβανίας (φορτία βούρλων) και την Ιταλία.
Ο ηλεκτρισμός στο νησί ήρθε το 1968, τη χρονιά αυτή ξεκίνησε μια καινοτόμος δράση, στο αγροτικό ιατρείο χρησιμοποιήθηκαν στρατιωτικοί γιατροί.
Τα ίχνη της ανθρώπινης παρουσίας στα Διαπόντια νησιά ξεκινούν από πολύ παλιά και συγκεκριμένα από την απώτερη προϊστορική εποχή, την εποχή του Λίθου και συγκεκριμένα στην Ανώτερη ή Παλαιότερη Παλαιολιθική περίοδο (150.000-100.000 π.χ.) ενώ έχουν εντοπιστεί δείγματα εργαλείων της τεχνικής Μουστερίας - Λεβαλλουά (100.000-37.000). Συγκεκριμένα ευρήματα της Μέσης και Ανώτερης παλαιολιθικής εποχής στο Μαθράκι εντοπίστηκαν στις θέσεις: Αγουρίδι, Απιδιές, Αρβανίτικο, Φρύδι, Φώκιες και Διάπολο.