Το εκκλησσάκι της Υπαπαντής
Αυτή η εξαίσια εκκλησία, η οποία ονομαζόταν «Εκκλησία της Πεντηκοστής», χτίστηκε το 1713 κατά τη διάρκεια της Βενετικής κυριαρχίας από τον Ντάνιελ Κομπίτσι, τον απόγονο μιας κρητικής αριστοκρατικής οικογένειας που ήρθε στην Κέρκυρα το 1669 μετά την πτώση της Κάντιας, του σημερινού Ηρακλείου. Αρχικά η εκκλησία Υπαπαντή περιείχε πολύτιμα έργα τέχνης της κρητικής σχολής που η οικογένεια Κομπίτση είχε φέρει μαζί της από την Κρήτη. Όλο το ακίνητο του Κομπίτσι, συμπεριλαμβανομένης της Εκκλησίας της Υπαπαντής του Χριστού, πέρασε στην οικογένεια Θεοτόκη και στη συνέχεια αγοράστηκε από την ιταλική οικογένεια Σκάρπα. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, ο Δρ. Γιάννης Σκάρπας φρόντιζε την εκκλησία, αλλά μετά το θάνατό του οι κληρονόμοι του δεν συνέχισαν το ενδιαφέρον του και η εκκλησία σταδιακά περιήλθε σε άσχημη κατάσταση. Νυχτερίδες φωλιασμένες στη σπασμένη οροφή, βρόχινο νερό εμποτισμένο στο εσωτερικό και κύματα διαβρώνουν τα θεμέλια στη νοτιοδυτική πλευρά. Το 1996 ξεκίνησαν οι εργασίες για την αποκατάσταση του ναού, χάρη σε μεγάλο βαθμό στις ακούραστες προσπάθειες του Ελευθέριου Λίνγκου. Υποστηρίχθηκε στις προσπάθειές του από μέλη της τοπικής ενορίας και με τη βοήθεια οικονομικών δωρεών από μέλη της χριστιανικής κοινότητας. Όλα έμειναν όπως ήταν. Πέτρα με πέτρα το σκαλιστό μπαρόκ εικονοστάσι στιλ διαλύθηκε και αποκαταστάθηκε στην αρχική του μορφή, με εξαίρεση τα λίγα κομμάτια που είχαν διαβρώσει ο χρόνος και τα οποία επισκευάστηκαν. Η πέτρα του βωμού καθώς και το τέμπλο και οι σκάλες είναι όλα φτιαγμένα από παραδοσιακή κερκυραϊκή πέτρα. Σήμερα έχει δημιουργηθεί ένα περιβάλλον ομορφιάς και ηρεμίας όπου οι επισκέπτες μπορούν να χαλαρώσουν στους πέτρινους πάγκους και να απολαύσουν την εκκλησία και το μοναδικό τοπίο του κόλπου των Γουβιών. Η εκκλησία γιορτάζει δύο ημέρες . Στις 2 Φεβρουαρίου (της Υπαπαντής) και στις 17 Ιουλίου (Αγίας Μαρίνας).